De Zweedse gitarist en singer-songwriter Svante Törngren uit Stockholm treedt al sinds zijn muzikale debuut op onder de artiestennaam ‘Slowman’. Hij heeft in die hoedanigheid sinds 2009 al vier Engelstalige albums opgenomen: zijn debuutplaat op 52-jarige leeftijd “The Best Of Slowman” verscheen in april 2009, album nummer twee “I’m Back” stamt uit mei 2010, het door ‘Slowman & Friends Play Hendrix’ gebrachte eerbetoon “Hey Jimi” kwam er in oktober 2010 en “Happy Boy” werd uitgebracht in november 2014. In 2019 kwam daar een eerste Zweedstalige plaat bij die “En Romantisk Idiot” als titel kreeg en die door ons bij ‘Rootstime’ op muzikaal vlak wel goed werd onthaald maar omwille van de onverstaanbare taal door ons toch als een minpuntje werd bevonden.

Dit jaar besloot deze nu 67-jarige muzikant om opnieuw voor elf zelfgeschreven Engelstalige nummers te kiezen die op zijn nieuwste zesde studioalbum ”The Invisible Son” zijn terechtgekomen. De muziek op deze plaat is net als op al zijn eerdere albums als modern en goed te omschrijven met vlot in het gehoor liggende bluesy en rockende tracks. Bassist Owe Eriksson en drummer Thomas ‘Tompa’ Björkland die zijn vaste begeleiders zijn bij live-optredens deden ook nu weer hun duit in het zakje bij de opname van “The Invisible Son”.

Deze nieuwe door ‘Slowman’ zelf geproducete plaat werd in twee Zweedse studio’s opgenomen met Ola Cronholm en Christopher Göthberg als co-producers. Beiden leverden ook een instrumentale bijdrage af aan enkele songs: Ola Cronholm speelde op akoestische gitaar en orgel bij het nummer “Walking Down Our Streets” en hij speelde op elektrische gitaar bij het bluesrocknummer “Big Fat Blues” (zie live uitvoering op de tweede video bij deze recensie). Christopher Göthberg speelde op ‘Nashville-gitaar’ en zong de harmony vocals in bij de op de eerste video te horen song “Harvest Home”. Een derde gastmuzikant die bijdroeg aan de sound van dit album was toetsenist Thomas Wihlborg op orgel, Wurlitzer-piano en accordeon.

Geopend wordt er op dit album echter met de titeltrack die als een ‘Rolling Stones’-achtig rocknummer wordt gepresenteerd. Die gelijkenissen met ‘The Stones’ duiken volgens ons ook nog op in enkele andere nummers op deze plaat zoals bijvoorbeeld in “Restless”, “Let It Out” en “Eating Oyster”. Het tempo gaat maar drie keer heel sterk naar beneden: een eerste keer gebeurt dat in de ballad “Crying In The Rain” die geen coverversie is van de insgelijks getitelde ‘A-Ha’-song of van het liedje van ‘The Everly Brothers’ maar wel degelijk een bluesy vintage-‘Slowman’-nummer is.

De volgens ons twee mooiste liedjes op “The Invisible Son” worden echter opgespaard voor het einde van de plaat met de door knap accordeonspel gekenmerkte ballad “Harvest Home” en de heerlijke albumafsluiter “Walking Down Our Streets” die allebei gelijkenissen opleveren met de ballads van Bruce Springsteen, zelfs in de stem van Svante Törngren. We durven dit nieuwe album van een steeds beter wordende ‘Slowman’ dan ook opnieuw warm aanbevelen aan de liefhebbers van sfeervolle muziek.

(valsam)
“It can be stated without any doubt that ‘The Invisible Son’, the sixth studio record of Swedish singer-songwriter Svante Törngren aka ‘Slowman’, is his best performance ever. He is presenting contemporary bluesy rock songs and splendid Springsteen-like ballads that can easily face the competition with internationally established artists. If there is still any justice left in this world, ‘Slowman’ absolutely deserves international recognition for his most recent work.” – www.rootstime.be